Bugün o kara gün.. Havuz Faciasının 5. Yılı

Bugün o kara gün.. Havuz Faciasının 5. Yılı

Tarih 23 Haziran 2017 ikindi saatleriydi. Olay telsizlerden anons edilmişti... Boğulma vakasına çıkmıştık ofisimizden ve herşeyden habersiz normal bir olaya gider gibi koyulmuştuk yola..

Olay yerine ilk giden olayı canlı canlı yaşayan tek gazeteciydim.

Havuzun içerisinde elektrik akımına kaplanların daha kim olduğunu bilmeden çekimlere başlamıştım..

Ambulans siren sesleri her yeri inletir gibiydi. Sıraya girmişler havuzun etrafına girmeye çalışıyorlardı.

Çekim yaparken bir ara Sezer Yıldırımgeç abimi gördüm. İçimden dedim ki Ambulans seslerini duydu yardıma gelmiştir dedim.

Fakat bir süre sonra baktım ki olay öyle değildi sinir krizi geçiyor gibiydi. Sonra öğrendim ki onun evladı da boğulanlardan elektrik akımına kapılanlardan biriymiş.

Havuza girmeye çalışıyor ve çevredekiler havuzda elektrik olduğu için onu güçlükle tutmaya çalışıyorlardı. Feryatlarını duydukça gördükçe kendimden geçtim. Ne acı bir durum evladı gözlerinin önünde gidiyordu.

Bende bıraktım bir ara çekim yapmayı ve yardıma koştum hepsini bindirdik ambulanslara ve gittik Akyazı Devlet Hastanesine..

Aileler şok olmuş durumda bekliyorlardı güzel bir haber...
Kahreden haberler tek tek gelmeye başladı ne yazıkki...

3 tane genç ve aqua parkın sahiplerinin acı haberleri gelmeye başladı.

Akyazı Devlet hastanesi Acil servis bahçesi hınca hınç doluydu. Feryatlar çoğalıyordu.

Çok çok acı bir gündü!

İlk olarak yakınen tanıdığım Gökay kardeşimin akşam vakti evine gittim baş sağlığı için...

O acı tarif edilemez ne yaşadık neler oldu saatler önce beynimiz durmuştu...

Herkesin bildiği o neşeli güler yüzlü Sezer abim yıkılmış bir vaziyetteydi.

Gittim sarıldım ama dermanı kalmamıştı. Güçlükle ayakta durmaya çalışıyordu.

Annesi ve yakınlarını hiç sormayın bile Sezer abinin iki katıydı..

Davut Mert Kaliç'in ailesi ve Nurullah Ünlütürk'ün ailelerinin de durumları tarif bile edilemez haldeydi.

Cenaze günü yani arefe günü tek tek cenazeleri gezdim hepsi bitmiş nefes bile zor alıyorlardı.

Dedim ya kap kara bir bayram geçirdik en acı bir bayramdı..

Bazen denk geliyorum Gökay'ın ailesine sevenlerine her gün mezarına gidip vakitlerini orada geçirirler...

Aynı zamanda Akyazı'daki büyük mezarlıkta bulunan Davut Mert Kaliç'in de mezarı her gün temizlenir ve çiçekler ekilir... Büyük bir acı!

Yaşanan bu acı olayı üzerinden 5 Yıl geçti. Şuan aramızda olsaydılar eminimki her biri pırıl pırıl genç delikanlılar olmuşlardı.

Biz onları 20 yıl da geçse 50 yıl da geçse hiç unutmayacağız ve her yıl bu köse yazımı yazacağım..

Anneleri babaları, kardeşleri ve yakınları hala gözleri yaşlı ve davaları hala sürmekte...

Ne zaman bir sonuca kavuşur bilinmez ama inşallah istedikleri sonuç çıkar ve yüreklerine az da olsa biraz su serpilir...