Akyazı Nostalji yazıları -66- Kopayruk ve Hikmet’ler

Bu haftaki yazımız yine yolcu taşımacılığı ve otobüsçülük üzerine olacak kısmet olursa. Geçen yazımızda otobüs işletmeciliği olarak " Gülhan”lardan  bahsetmiştik.Bu haftaki yazımızda da altmışlı yıllarda yine bir otobüs işletmecisi olan " Kopayruk " lakaplı Mehmet Öztunç'tan ve 1969 yılında trafik kazasında ölen oğlu Yılmaz Öztunç'tan bahsedeceğiz.

      Evet, bu haftaki yazımızın başlığı " KOPAYRUK ve HİKMETLER "olacak. Önce bu " Kopayruk " lakabı nerden geliyor şöyle bir hatırlayalım. Gerçi eskiler bilir de bazı bilmeyenler olabileceği için anlatalım: Mehmet Öztunç, otobüsü dolunca " hareket ediyoruz,kalkıyoruz.” manasına gelen “kopuyoruz” kelimesini Oflu olduğu için  Laz şivesiyle “kopayruk” olarak söyleyince bu  “kopayruk” kelimesi üzerine adeta yapıştığı için yıllarca Kopayruk olarak anıldı.

       Mehmet Öztunç, yıllar önce memleketi Of'tan Zonguldak Ereğli'ye göç eder.Burada Yılmaz adında bir oğlu ve İlhan adında bir kızı olur. Daha sonra Akyazı'ya gelerek Vakıf köyüne yerleşir.Vakıf'a geldiğinde Vakıf köyünün ileri gelenlerinden olan ve otobüsçülük yapan Hasan Hikmet'le tanışır ve ortak olarak beraber  otobüsçülük yaparlar.Daha sonra Kopayruk, İlhan adındaki kızını Hasan Hikmet'e vererek Hasan Hikmet'in kayınpederi olur.

      Hasan Hikmet deyince biraz da Hikmet'lerden bahsederek yazımıza devam edelim.Hikmet’ler Akyazı'da sevilen sayılan dürüst insanlar olarak tanınır ve bilinir.Hikmet’lere şöyle bir göz atalım, kimler var bakalım: Bir Fehmi Hikmet vardı. “Lagoş Fehmi”de derlerdi.Renkli bir kişiliği olan Lagoş Fehmi’nin güler yüzlü, şakacı bir kişiliği vardı. Sonra eski bir terzi olup sonradan otobüsçülük yapan Süleyman Hikmet vardı. At arabacılığı yapan  ve  bir kolu olmayan ve “Kolsuz Ahmet“ diye bilinen Ahmet Hikmet, emekli memur Ali Hikmet vardı.  Genç yaşta vefat eden en küçükleri Hasan Ali , bir de en büyükleri İlyas  ve Değirmenler Caddesinde oturan  Orman Muhafaza Memuru Mustafa Hikmet vardı.

       Yukarıda Kopayruk’un  kızını Hasan Hikmet’e verdiğini söylemiştik.Bu evlilikten Hüseyin ve Yılmaz adında iki oğlu ve iki kızı olur.Bu Hasan Hikmet ve çocukları babadan oğula, oğuldan toruna hep otobüsçülük ile iştigal ederler.Yani hepsi de çekirdekten yetiştiler.Hasan Hikmet’in iki oğlu Hüseyin ve Yılmaz Hikmet Akyazı'nın en eski şoför esnaflarındandır.Şu anda Hüseyin Hikmet, Metro Turizm’de ; kardeşi Yılmaz Hikmet de  Vip Turizm’de Akyazı halkına hizmet vermektedirler.

      Kopayruk Mehmet Öztunç'un Yılmaz adında bir oğlu olduğunu yazmıştık.Yılmaz Öztunç'un da Orhan, Burhan,Ayhan ve Mehmet adında dört oğlu olur.Çocuklar da bir müddet aynı mesleği sürdürürler.Kopayruk, Hasan Hikmet'le uzun zaman birlikte çalıştıktan sonra ayrılırlar.Daha sonra Kopayruk, Papatyalar'la anlaşır ve oğlu.Yılmaz’la beraber ortak olarak çalışmaya devam ederler.

   Yazıya başlarken beklenmedik bir zamanda Akyazı'yı yasa boğan trajik bir kaza sonucu vefat eden Yılmaz  Öztunç'tan bahsetmiştim. Bilmeyenler için bu kötü kazayı hatırlatarak yazımızı sonlandıralım.Evet, tarih 27 Mart 1969…. Akyazı,her zamanki normal  günlerden birisini yaşıyordu. Kopayruk,  parkın önünden İstanbul'a kalkan otobüsünü doldurmuş ve son hazırlıklarını yapıyordu.Yolcular yerlerini almış, şoför koltuğunda da Akyazı’nın e kıdemli şoförlerinden Kürt Esat oturmuştu.Yolcuların arasında Yılmaz Öztunç ve Hasan Hikmet’in oğlu Hüseyin Hikmet de vardı. Neşe içinde yola çıkıldı. Yolculuk esnasında Şoför Kürt Esat, yanındakilerle sohbet ediyor, şakalaşıyordu.İzmit’i geçmişler, Yarımca'ya doğru geliyorlardı. Tecrübeli bir şoför olan Kürt Esat, aniden önündeki arabayı sollamaya kalkınca karşıdan gelen bir başka otobüs Kürt Esat’ın otobüsüne ortadan çarpmış ve ortalarda oturan Yılmaz Öztunç,kafadan aldığı bir darbeyle feci şekilde can vermişti.1936 doğumlu olan Yılmaz Öztunç, 33 yaşında çok genç yaşta vefat etmiş, geride dört yetim çocuk bırakmıştı.Kaza haberi Akyazı'ya ulaştığında Değirmenler Caddesindeki Lokantacı Arif ve Niyazi Vardar'ın lokantasının arkasındaki evleri ana baba gününe dönmüş, cadde insan seliyle dolmuştu.Ben bile gidip cenazeyi görmüştüm.

    Evet, bu yazımızın da sonuna gelmiş olduk. Rabbim, bu yazıda ismi geçip rahmetli olanlara  rahmetiyle muamele etsin inşallah!. Bir dahaki yazıda buluşmak üzere kalın sağlıcakla!