'Söz ola, kestire başı!'

Nice evler yıkıldı, aileler perişan
Kadın erkek haramda, yitik izzet-i nişan
Binbir parçaya döndük, oyun pazıl misali
Söyle nasıl düzelir, bu oyun bu şeref-şan

Sen sen ol ki memleket, eli beli doğrulsun
İslam'ın ahlakında, nice nesil yoğrulsun
Herkes kendi kendine, bir şeylere hükmeder
Helal deyip ardından, haramı helal eder

Gerçek diye konuşma dillerdeki kurguyu
Sen söylesen de Allah, yazar yalan vurguyu
Sonra çıkar acısı, buram buram terlersin
Yine de hem unutma, ahirette sorguyu

Bu mısralar kendime, sonra da bak sanadır
Yanlışım vardır elbet, günahı da banadır
Desem de ben de kalmaz, örnek düşer aleme
Örnek alan kimseden, yine günah banadır

Nasıl dikkat etmezem, söyleyemem kem sözü
Allah bana demez mi, Nuri kaybettin özü
El-eman  diliyorum,  siz aziz okuyandan
Doğru daim doğrudur, şaşsa da bazen gözü

Rapor;
Değerli dostlar, konuştuk bitti sanıyoruz, yazdık gitti sanıyoruz ama hiçbir şey mazide bizim düşündüğümüz gibi kalacak değil, bilakis mutlaka karşımıza çıkacaktır. Bu münasebetle bir meseleye daha dokunmuş olalım.
Bir bardak çay, ya da bir fincan kahve de hayli iş görür. Konu gıybet değil, ama nedir ? Hamurunda aslında gıybetin de olduğu ayrı bir toplumsal hastalık !
Acep ne ola ?